سوره ابراهیم – آیه 30 و 31
وَ جَعَلوا لِلّهِ أنْداداً لِیُضِلّوا عَنْ سَبیلِهِ قُلْ تَمَتَّعوا فَإنَّ مَصیرَکُمْ إلَی النّارِ (30) قُلْ لِعِبادیَ الَّذینَ آمَنوا یُقیموا الصَّلاةَ وَ یُنْفِقوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرّاً وَ عَلانیَةً مِنْ قَبْلِ أنْ یَأْتیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خِلالٌ (31)
و قرار دادند برای الله همتایانی تا گمراه کنند از راه او. بگو: «بهره ببرید، پس به یقین سراناحمتان به سوی آتش است.» (30) بگ. برای بندگان من، کسانی که ایمان آوردهاند: «بر پا دارید نماز را و انفاق کنید از آنچه روزی دادیم شما را مخفیانه و آشکارا از قبل آنکه بیاید زمانی که نه داد و ستدی در آن است و نه دوستی.» (31)
برای خدا مانندها نهادند تا [کسانرا] از راه وی گمراه کنند بگو بر خورید که سر انجامتان جهنم است (30) بندگان مرا که ایمان آوردهاند بگو نماز کنند و از آنچه روزیشان دادهایم پنهان و آشکار انفاق کنند از آن پیش که روزی بیاید که در آن داد و ستد و دوستی نباشد (31)
و برای خدا مانندهایی قرار دادند تا [مردم را] از راه او گمراه کنند. بگو: «برخوردار شوید که قطعا بازگشت شما به سوی آتش است.» (30) به آن بندگانم که ایمان آوردهاند بگو: «نماز را بر پا دارند و از آنچه به ایشان روزی دادهایم، پنهان و آشکارا انفاق کنند، پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی باشد و نه دوستیی.» (31)
و آنها برای خداوند شریکانی قرار دادند تا (مردم را) از راه او گمراه سازند. بگو: (در این چند روز دنیایتان) برخوردار شوید، که حتما بازگشتتان به سوی آتش است. (30) به آن بندگان من که ایمان آوردهاند بگو که نماز را برپا دارند و از آنچه روزی آنان کردهایم (از مال و جاه و جان) در نهان و آشکار انفاق کنند پیش از آنکه روزی بیاید که در آن نه داد و ستدی است و نه دوستیی (نه مال است و نه روابط و نه کارآیی آنها). (31)