سوره هود – آیه ۸۸

گفت: «ای قوم من! آیا دیده‌اید اگر بودم بر دلیلی روشن از پروردگارم و رزق دهد مرا از او رزقی نیکو و نمی‌خواهم که مخالفت کنم شما را به سوی آن‌چه نهی می‌کنم شما را از آن که نمی‌خواهم مگر اصلاح آن‌چه استطاعت دارم و نیست توفیق من مگر به الله، بر او توکل می‌کنم و به سوی او باز می‌گردم (۸۸)

گفت: ای قوم! بمن بگویید من که بپروردگار خویش یقین دارم و روزی نیکو بمن داده و نمیخواهم آنچه را از شما منع میکنم خودم بگیرم [از اغفال شما چه سود میبرم‏] که من چندان که بتوانم جز اصلاح هدفی ندارم و توفیق من جز باراده خدا نیست که، باو توکل میکنیم و بدو باز میگردم (۸۸)

گفت: «ای قوم من، بیندیشید، اگر از جانب پروردگارم دلیل روشنی داشته باشم، و او از سوی خود روزی نیکویی به من داده باشد [آیا باز هم از پرستش او دست بردارم؟] من نمی‏خواهم در آنچه شما را از آن باز می‏دارم با شما مخالفت کنم [و خود مرتکب آن شوم‏]. من قصدی جز اصلاح [جامعه‏] تا آنجا که بتوانم، ندارم، و توفیق من جز به [یاری‏] خدا نیست. بر او توکل کرده‏ام و به سوی او بازمی‏گردم.» (۸۸)

گفت: ای قوم من، مرا خبر دهید، اگر من از جانب پروردگار خود بر دلیلی روشن و معجزاتی (بر نبوت خویش) باشم و او از جانب خود مرا روزیی نیکو (نبوت و دینی جامع) داده باشد (آیا باز هم دعوت من باطل و سفاهتی است)؟ و من نمی‏خواهم خود بر خلاف کاری که شما را از آن نهی می‏کنم بروم، من تا آنجا که بتوانم جز اصلاح (حال جامعه را) نمی‏خواهم، و توفیق من جز به یاری خدا نیست بر او توکل کردم و به سوی او بازمی‏گردم. (۸۸)