قُلْ لا أمْلِکُ لِنَفْسی ضَرّاً وَ لا نَفْعاً إلاَّ ما شاءَ اللّهُ لِکُلِّ أُمَّةٍ أجَلٌ إذا جاءَ أجَلُهُمْ فَلا یَسْتَأْخِرونَ ساعَةً وَ لا یَسْتَقْدِمونَ (۴۹)
بگو: «مالک نیستم برای خودم ضرری را و نه نفعی را، مگر آنچه بخواهد الله. برای هر امتی مهلتی است، هنگامی که آید مهلتشان، پس تأخیر نکنند ساعتی و نه پیشی گیرند.» (۴۹)
بگو من اختیار زیان و سود خویش ندارم، مگر آنچه خدا بخواهد. هر امتی را مدتی هست و چون مدتشان بسر رسد نه ساعتی پس آیند و نه جلوتر روند (۴۹)
بگو: «برای خود زیان و سودی در اختیار ندارم، مگر آنچه را که خدا بخواهد. هر امتی را زمانی [محدود] است. آن گاه که زمانشان به سر رسد، پس نه ساعتی [از آن] تأخیر کنند و نه پیشی گیرند.» (۴۹)
بگو: من حتی درباره خودم تسلط بر زیان و سودی ندارم جز آنچه را که خدا بخواهد (چه رسد به عذاب شما یا آمدن قیامت)! هر امت و گروهی را (در علم ازلی الهی و لوح محفوظ او) مدتی است (محدود)، که چون مدتشان به سر رسد ساعتی تأخیر نمیکنند و البته ساعتی هم پیشی نمیگیرند. (۴۹)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج