وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإنْسِ لَهُمْ قُلوبٌ لا یَفْقَهونَ بِها وَ لَهُمْ أعْیُنٌ لا یُبْصِرونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعونَ بِها أولئِکَ کالْأنْعامِ بَلْ هُمْ أضَلُّ أولئِکَ هُمُ الْغافِلونَ (۱۷۹)
و قطعاً به تحقیق آفریدیم برای جهنم کثیری از جن و انس را، برای آنها است قلبهایی است که تفقه نمیکنند به آن و برای آنها چشمهایی است که بصیرت نمیورزند به آن و برای آنها گوشهایی است که نمیشنوند به آن، آنها مانند چهارپایان هستند، بلکه آنها گمراهتر هستند، آنها، (هم) آنها غافلان هستند. (۱۷۹)
بسیاری از جن و انس را برای جهنم آفریدهایم، دلها دارند که با آن فهم نکنند، چشمها دارند که با آن نه بینند و گوشها دارند که با آن نشنوند، گروهی همانند حیواناتند، بلکه آنها گمراهترند، ایشان، خودشان، غفلت زد- گانند (۱۷۹)
و در حقیقت، بسیاری از جنیان و آدمیان را برای دوزخ آفریدهایم. [چرا که] دلهایی دارند که با آن [حقایق را] دریافت نمیکنند، و چشمانی دارند که با آنها نمیبینند، و گوشهایی دارند که با آنها نمیشنوند. آنان همانند چهارپایان بلکه گمراهترند. [آری،] آنها همان غافلماندگانند. (۱۷۹)
و حقیا که ما بسیاری از جن و انس را (گویی) برای دوزخ آفریدهایم، زیرا که دلها دارند ولی (حقایق را) بدان نمیفهمند، و چشمها دارند ولی بدان (به عبرت) نمینگرند و گوشها دارند ولی بدان (معارف حقیه را) نمیشنوند آنها مانند چهارپایانند بلکه گمراهترند (زیرا با داشتن استعداد رشد و تکامل، به راه باطل میروند) و آنها همان غافلانند. (۱۷۹)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج