سَأصْرِفُ عَنْ آیاتیَ الَّذینَ یَتَکَبَّرونَ فی الْأرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ إنْ یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لا یُؤْمِنوا بِها وَ إنْ یَرَوْا سَبیلَ الرُّشْدِ لا یَتَّخِذوهُ سَبیلاً وَ إنْ یَرَوْا سَبیلَ الغَیِّ یَتَّخِذوهُ سَبیلاً ذلِکَ بِأنَّهُمْ کَذَّبوا بِآیاتِنا وَ کانوا عَنْها غافِلینَ (۱۴۶)
به زودی باز میگردانم از نشانههای خاصم کسانی را که تکبر میورزند در زمین به غیر حق و اگر ببینند هر نشانهای خاص را، ایمان نمیآورند به آن و اگر ببینند راه هدایت را، نمیگیرند آن را راهی و اگر ببینند راه هلاکت را، میگیرند آن را راه، آن به این جهت است که آنها تکذیب کردند نشانههای خاص ما را و بودند از آن غافلان. (۱۴۶)
و کسانی را که در این سر- زمین بناحق بزرگی میکنند از آیات خویش منصرف خواهم کرد که هر آیهای به بینند بدان ایمان نیارند، اگر راه کمال بینند آنرا پیش نگیرند و اگر راه ضلال بینند آنرا پیش گیرند، چنین است، زیرا آیات ما را دروغ شمردهاند و از آن غافل بودهاند (۱۴۶)
به زودی کسانی را که در زمین، بناحق تکبر میورزند، از آیاتم رویگردان سازم [به طوری که] اگر هر نشانهای را [از قدرت من] بنگرند، بدان ایمان نیاورند، و اگر راه صواب را ببینند آن را برنگزینند، و اگر راه گمراهی را ببینند آن را راه خود قرار دهند. این بدان سبب است که آنان آیات ما را دروغ انگاشتند و غفلت ورزیدند. (۱۴۶)
به زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق تکبر میورزند و اگر هر آیه و معجزهای را ببینند ایمان نمیآورند و چون راه هدایت را ببینند آن را پیش نمیگیرند و چون راه گمراهی را ببینند آن را پیش میگیرند از (قدرت معارضه با) آیات خود منصرف و رویگردان میکنم این (کار) برای آن است که آنان آیات و نشانههای ما را تکذیب کردند و (از دیدن) آنها غافل بودند. (۱۴۶)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج