سوره اعراف – آیه 100

أ وَ لَمْ یَهْدِ لِلَّذینَ یَرِثونَ الْأرْضَ مِنْ بَعْدِ أهْلِها أنْ لَوْ نَشاءُ أصَبْناهُمْ بِذُنوبِهِمْ وَ نَطْبَعُ عَلی قُلوبِهِمْ فَهُمْ لا یَسْمَعونَ (100)

آیا و هرگز هدایت نکرد برای کسانی که ارث می‌برند زمین را از بعد اهل آن که اگر می‌خواستیم اصابت می‌دادیم آن‌ها را به دنباله‌هایشان (نتیجه کارهایشان) و مُهر نهادیم بر قلب‌هایشان، پس آن‌ها نمی‌شنوند. (100)

مگر برای کسانی که این سرزمین را، از پس هلاک مردمش، بمیراث برده‏اند روشن نشده که اگر خواهیم سزای گناهشان را بآنها میرسانیم و بر دلهایشان مهر مینهیم تا شنیدن نتوانند (100)

مگر برای کسانی که زمین را پس از ساکنان [پیشین‏] آن به ارث می‏برند، باز ننموده است که اگر می‏خواستیم آنان را به [کیفر] گناهانشان می‏رساندیم و بر دلهایشان مهر می‏نهادیم تا دیگر نشنوند. (100)

آیا کسانی را که این زمین را پس از صاحبانش به ارث می‏برند این مطلب هدایت نکرد (و برایشان روشن ننمود) که اگر ما بخواهیم به آنها در برابر گناهانشان عذاب می‏رسانیم و بر دل‏هایشان مهر (شقاوت) می‏نهیم که دیگر (سخن حق را) نشنوند؟! (100)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه