سوره انعام – آیه 25
وَ مِنْهُمْ مَنْ یَسْتَمِعُ إلَیْکَ وَ جَعَلْنا عَلی قُلوبِهِمْ أکِنَّةً أنْ یَفْقَهوهُ وَ فی آذانِهِمْ وَقْراً وَ إنْ یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لا یُؤْمِنوا بِها حَتَّی إذا جاؤُکَ یُجادِلونَکَ یَقولُ الَّذینَ کَفَروا إنْ هذا إلاَّ أساطیرُ الْأوَّلینَ (25)
و از آنها کسانی گوش فرا میدارند به سوی تو در حالی که قرار دادیم بر قلبهایشان پوششی که تفقه کنند آن را و در پوشهایشان سنگینی و اگر میدیدند همه نشانههای خاص را، ایمان نمیآوردند به آن، تا هنگامی که آمدند (نزد) تو (تا) مجادله میکنند تو را. میگویند کسانی که کفر ورزیدند: «نیست این مگر افسانههای پیشینیان.» (25)
از آنها کسانی هستند که [وقت قرائت قرآن] بتو گوش فرا دهند ولی بر دلهایشان، سرپوشها نهادهایم که فهم آن نکنند و گوشهایشان را سنگین کردهایم. هر نشانهای بینند آنرا باور ندارند و چون پیش تو آیند با تو مجادله کنند، کسانی که کافر شدهاند گویند: این [کتاب تو] جز داستانهای گذشتگان نیست (25)
و برخی از آنان به تو گوش فرا میدهند، و [لی] ما بر دلهایشان پردهها افکندهایم تا آن را نفهمند، و در گوشهایشان سنگینی [قرار دادهایم]. و اگر هر معجزهای را ببینند به آن ایمان نمیآورند. تا آنجا که وقتی نزد تو میآیند و با تو جدال میکنند، کسانی که کفر ورزیدند، میگویند: «این [کتاب] چیزی جز افسانههای پیشینیان نیست.» (25)
و از آنان برخی به تو گوش میسپارند و ما (به کیفر کفرشان) بر دلهایشان پوششهایی قرار دادهایم که نفهمند، و در گوشهایشان سنگینی قرار دادهایم (تا سخن حق را نشنوند)، و اگر همه آیات و نشانهها را ببینند باز هم ایمان نمیآورند تا آنجا که وقتی نزد تو آیند با تو جدال نموده، کسانی که کفر ورزیدهاند میگویند: این (قرآن) جز افسانههای پیشینیان نیست. (25)