سوره نساء – آیه 9
وَ لْیَخْشَ الَّذینَ لَوْ تَرَکوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرّیَّةً ضِعافاً خافوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقوا اللّهَ وَ لْیَقولوا قَوْلاً سَدیداً (9)
و باید بترسند کسانی که ترک می‌کنند از پشتشان دودمانی ضعیف (که) پروا دارند بر آنها، پس باید تقوا پیشه کنند الله را و بگویند سخنی به حق. (9)
آن کسان که اگر فرزندانی ناتوان از پی خویش واگذارند بر آنها بیمناک باشند از خدا بترسند، و سخنی درست گویند (9)
و آنان که اگر فرزندان ناتوانی از خود بر جای بگذارند بر [آینده] آنان بیم دارند، باید [از ستم بر یتیمان مردم نیز] بترسند. پس باید از خدا پروا دارند و سخنی [بجا و] درست گویند. (9)
و کسانی که اگر پس از خود فرزندانی ناتوان (از نظر سنیی یا روانی) به جای گذارند درباره (آینده) آنها بیم دارند، باید بترسند (از اینکه به ایتام دیگران ستم کنند و در وصیت، به اولاد خود اجحاف نمایند). پس از خدا پروا کنند و (با یتیم دیگران) گفتاری استوار گویند (و در صرف اموال و وصیت به آن عدالت را رعایت نمایند). (9)