سوره بقره – آیه ۲۰۴ تا ۲۰۵

و از مردم کسی است که به شگفت می‌آورد تو را سخنش در زندگی نزدیک‌تر (دنیا) و شاهد می‌گیرد الله را (بر) آن‌چه در قلبش است، در حالی که او بسیار سختْ دشمن است (۲۰۴) و هنگامی که روی گرداند (از نزد تو)، راه افتد در زمین تا فساد کند در آن و نابود کند کشتزار و نسل را در حالی که الله دوست نمی‌دارد فساد را (۲۰۵)

از جمله مردم کسی است که گفتار وی در باره زندگی این دنیا ترا بشگفت آورد و خدا را بر آنچه بدل دارد گواه گیرد و او سخت‏ترین دشمنان است (۲۰۴) و چون برود، در زمین بکوشد، تا در آن فساد کند و کشت و دام را تباه کند، و خدا فساد را دوست ندارد (۲۰۵)

و از میان مردم کسی است که در زندگی این دنیا سخنش تو را به تعجب وامی‏دارد، و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه می‏گیرد، و حال آنکه او سخت‏ترین دشمنان است. (۲۰۴) و چون برگردد [یا ریاستی یابد] کوشش می‏کند که در زمین فساد نماید و کشت و نسل را نابود سازد، و خداوند تباهکاری را دوست ندارد. (۲۰۵)

و از مردم کس هست که گفتارش در زندگی دنیا تو را به شگفت می‏آورد و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه می‏گیرد در حالی که سرسخت‏ترین دشمنان است. (۲۰۴) و چون روی گرداند (و از نزد تو بیرون رود، یا چون سرپرست کاری شود) در زمین به راه افتد تا در آن فساد کند و کشت و نسل را نابود نماید، و خداوند فساد را دوست ندارد. (۲۰۵)