سوره بقره – آیه ۱۴ و ۱۵

و هنگامی که ملاقات کنند کسانی را که ایمان آورده‌اند، گویند: «ایمان آورده‌ایم.» و هنگامی که خلوت کنند به سوی شیطان‌هایشان، گویند: «بی‌تردید ما با شماییم، این است و جز این نیست که ما استهزا کنندگانیم.» (۱۴) الله استهزا می‌کند آن‌ها را و مدت می‌دهد آن‌ها را (تا) در طغیانشان سرگردان بمانند. (۱۵)

و چون مؤمنان را بینند گویند: ایمان داریم و چون با یاران دیو نهاد خویش تنها شوند، گویند: ما با شمائیم، ما تمسخر کنانیم و بس (۱۴) خدا تمسخرشان [را تلافی‏] میکند و به طغیانشان میکشاند تا کور دل بمانند (۱۵)

و چون با کسانی که ایمان آورده‏اند برخورد کنند، می‏گویند: «ایمان آوردیم»، و چون با شیطانهای خود خلوت کنند، می‏گویند: «در حقیقت ما با شماییم، ما فقط [آنان را] ریشخند می‏کنیم.» (۱۴) خدا [است که‏] ریشخندشان می‏کند، و آنان را در طغیانشان فرو می‏گذارد تا سرگردان شوند. (۱۵)

و چون با کسانی که ایمان آورده‏اند دیدار کنند گویند: ما ایمان آوردیم، و هنگامی که با شیطان‏های خود (یاران سرکش خود) خلوت کنند گویند: بی‏تردید ما با شماییم، جز این نیست که ما (آنها را با اظهار ایمان) مسخره می‏کنیم. (۱۴) خدا هم آنها را (در قیامت) مسخره خواهد کرد و (اکنون) در طغیانشان که کورکورانه در آن به سر می‏برند مهلت می‏دهد و تقویت می‏کند. (۱۵)