سوره بقره – آیه 1 و 2
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
الم (1)
ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقینَ (2)
به نام اللهِ (همگان را) بسیار بخشندهِ (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده. الف، لام، میم (1) آن (امر) مقرر شده که نیست تردیدی در آن، هدایتی (است) برای تقوا پیشگان. (2)
بنام خدای رحمان رحیم. الف، لام میم (1) این کتاب که گمان اندر آن نیست رهنمای پرهیزگاران است (2)
به نام خداوند رحمتگر مهربان. الف، لام، میم. (1) این است کتابی که در [حقانیت] آن هیچ تردیدی نیست [و] مایه هدایت تقواپیشگان است: (2)
به نام خداوند بخشنده مهربان. الف، لام، میم. این حروف رمزهایی میان اللییه و رسول اوست. این کتاب مرکب از همین حروف است ولی احدی را توان آوردن مانند آن نیست. (1) این کتاب والا رتبه جای شکی در آن نیست (تأمل در الفاظ و محتوا و حال آورنده آن تردیدی در حقانیت آن نمیگذارد)، مایه هدایت پرهیزکاران است (آنها که صفات پنجگانه زیر را از طریق فطرت یا دعوت انبیا به دست آوردهاند). (2)