سوره اعراف – آیه 58
وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذی خَبُثَ لا یَخْرُجُ إلاَّ نَکِداً کَذلِکَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرونَ (58)
و سرزمین پاک، خارج میکند رویاندنیش را به اذن پروردگارش و آنچه ناپاک است، خارج نمیکند مگر به زحمت، اینگونه باز میگردانیم نشانههای خاص را برای قومی که شکر میگزارند. (58)
سرزمین پاکیزه، گیاه آن بفرمان پروردگارش در آید و زمینی که ناپاکست [گیاه آن] جز بسختی درنیاید. بدینسان، نشانهها را برای گروهی که سپاس میدارند گونهگون میکنیم (58)
و زمین پاک [و آماده]، گیاهش به اذن پروردگارش برمیآید و آن [زمینی] که ناپاک [و نامناسب] است [گیاهش] جز اندک و بیفایده برنمیآید. این گونه، آیات [خود] را برای گروهی که شکر میگزارند، گونهگون بیان میکنیم. (58)
و سرزمین پاک، گیاهش به اذن (تکوینی) پروردگارش (فراوان و پربار) بیرون میآید، و آن (سرزمینی) که پلید است (گیاهش) جز اندک و بیخیر بیرون نمیآید (از طینت انسانی پاک، باورها و ملکات و کارهای زیبا، و از طینت پلید، عقاید و صفات و اعمال پلید برمیخیزد). این چنین ما آیات (توحید خود) را گوناگون میآوریم برای گروهی که سپاس میگزارند. (58)