سوره یوسف – آیه 62
وَ قالَ لِفِتْیانِهِ اجْعَلوا بِضاعَتَهُمْ فی رِحالِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَعْرِفونَها إذا انْقَلَبوا إلی أهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعونَ (62)
و گفت به جوانان (غلامان) خود: «قرار دهید کالاهایشان را در بارهایشان، باشد که آنها بشناسند آن را، هنگامی که بازگشتند به سوی خانوادهشان، باشد که آنها باز گردند.» (62)
و بغلامان خویش گفت: کالایشان را در بارهایشان نهید، شاید چون پیش کسان خود بازگشتند آنرا بشناسند و شاید باز آیند (62)
و [یوسف] به غلامان خود گفت: «سرمایههای آنان را در بارهایشان بگذارید، شاید وقتی به سوی خانواده خود برمیگردند آن را بازیابند، امید که آنان بازگردند.» (62)
و به غلامان (پیمانهگر) خود گفت: سرمایه آنها را (که برای خرید طعام آوردهاند) در بارهایشان بگذارید، شاید وقتی که به سوی خانواده خود بازگشتند آن را بشناسند، باشد که بازگردند.(62)