وَ قالَ لِفِتْیانِهِ اجْعَلوا بِضاعَتَهُمْ فی رِحالِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَعْرِفونَها إذا انْقَلَبوا إلی أهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعونَ (۶۲)
و گفت به جوانان (غلامان) خود: «قرار دهید کالاهایشان را در بارهایشان، باشد که آنها بشناسند آن را، هنگامی که بازگشتند به سوی خانوادهشان، باشد که آنها باز گردند.» (۶۲)
و بغلامان خویش گفت: کالایشان را در بارهایشان نهید، شاید چون پیش کسان خود بازگشتند آنرا بشناسند و شاید باز آیند (۶۲)
و [یوسف] به غلامان خود گفت: «سرمایههای آنان را در بارهایشان بگذارید، شاید وقتی به سوی خانواده خود برمیگردند آن را بازیابند، امید که آنان بازگردند.» (۶۲)
و به غلامان (پیمانهگر) خود گفت: سرمایه آنها را (که برای خرید طعام آوردهاند) در بارهایشان بگذارید، شاید وقتی که به سوی خانواده خود بازگشتند آن را بشناسند، باشد که بازگردند.(۶۲)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج