سوره هود – آیه 27
فَقالَ الْمَلَأُ الَّذینَ کَفَروا مِنْ قَوْمِهِ ما نَراکَ إلاَّ بَشَراً مِثْلَنا وَ ما نَراکَ اتَّبَعَکَ إلاَّ الَّذینَ هُمْ أراذِلُنا بادیَ الرَّأْیِ وَ ما نَری لَکُمْ عَلَیْنا مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّکُمْ کاذِبینَ (27)
پس گفتند اشراف کسانی که کفر ورزیدند از قومش: «نمیبینیم تو را مگر بشری مانند ما و نمیبینیم تو را، تبعیت کند تو را مگر کسانی که آنها فرومایگان ما هستند سبکسر و نمیبینیم برای شما بر خود از فضل بلکه گمان میداریم شما را دروغگویان». (27)
بزرگان قومش که کفر میورزیدند، گفتند: ما ترا نمیبینیم مگر بشری همانند خویش و نمیبینیمت که جز فرومایگان سبکسر ما پیروی تو کرده باشند، شما را بر خویشتن برتری نمیبینیم! بلکه دروغگویتان میپنداریم (27)
پس، سران قومش که کافر بودند، گفتند: «ما تو را جز بشری مثل خود نمیبینیم، و جز [جماعتی از] فرومایگان ما، آن هم نسنجیده، نمیبینیم کسی تو را پیروی کرده باشد، و شما را بر ما امتیازی نیست، بلکه شما را دروغگو میدانیم.» (27)
پس اشراف و سران قوم او که کفر ورزیدند گفتند: ما تو را جز بشری مانند خود نمیبینیم (نه فرشته هستی و نه صاحب امتیاز مالی و جاهی) و جز کسانی از فرومایگان ما (آن هم) بیتأمل و به نظر بدوی، کسی را نمیبینیم که از تو پیروی کرده باشد و برای شما هیچ برتری بر خودمان نمیبینیم، بلکه شما را دروغگو میپنداریم. (27)