سوره یونس – آیه ۱۵

و هنگامی که تلاوت می‌شود بر آن‌ها نشانه‌های خاص ما، دلایل روشن، گویند کسانی که امید نمی‌دارند دیدار ما را: «بیاور قرآنی غیر این یا تبدیل کن آن را»، بگو: «نباشد برای من که تبدیل کنم آن را از پیش خودم که تبعیت نمی‌کنم مگر آن‌چه وحی می‌شود به سوی من. به یقین من پروا می‌کنم که عصیان کنم پروردگارم را، عذاب زمان بسیار بزرگ را». (۱۵)

و چون آیات ما را برای‏شان بخوانی کسانی که انتظار معاد ندارند گویند: قرآنی جز این بیار یا آنرا عوض کن! بگو: حق من نیست که آنرا از پیش خود، عوض کنم، که جز آنچه را بمن وحی میشود پیروی نمیکنم که من، اگر نافرمانی پروردگار خویش کنم، از عذاب روزی بزرگ بیم دارم (۱۵)

و چون آیات روشن ما بر آنان خوانده شود، آنان که به دیدار ما امید ندارند می‏گویند: «قرآن دیگری جز این بیاور، یا آن را عوض کن.» بگو: «مرا نرسد که آن را از پیش خود عوض کنم. جز آنچه را که به من وحی می‏شود پیروی نمی‏کنم. اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از عذاب روزی بزرگ می‏ترسم.» (۱۵)

و چون آیات روشن ما بر آنها تلاوت شود کسانی که امید دیدار ما را ندارند (معاد را منکرند) گویند: قرآنی غیر این بیاور یا آن را تغییر ده (مثلا برخی از آیه‏ها و سوره‏های آن را بردار تا در آن تحریم شرک، نکوهش از بتان، صحبت از قیامت و حرمت میته و قمار نباشد). بگو: مرا نرسد و حق ندارم و در توانم نیست که (همه یا برخی از) آن را از پیش خود تبدیل کنم، من جز آنچه را که به من وحی می‏شود پیروی نمی‏کنم، به یقین من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روزی بزرگ می‏ترسم. (۱۵)