سوره یونس – آیه 15
وَ إذا تُتْلی عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ قالَ الَّذینَ لا یَرْجونَ لِقاءَنا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هذا أوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما یَکونُ لی أنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسی إنْ أتَّبِعُ إلاَّ ما یوحی إلَیَّ إنّی أخافُ إنْ عَصَیْتُ رَبّی عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (15)
و هنگامی که تلاوت میشود بر آنها نشانههای خاص ما، دلایل روشن، گویند کسانی که امید نمیدارند دیدار ما را: «بیاور قرآنی غیر این یا تبدیل کن آن را»، بگو: «نباشد برای من که تبدیل کنم آن را از پیش خودم که تبعیت نمیکنم مگر آنچه وحی میشود به سوی من. به یقین من پروا میکنم که عصیان کنم پروردگارم را، عذاب زمان بسیار بزرگ را». (15)
و چون آیات ما را برایشان بخوانی کسانی که انتظار معاد ندارند گویند: قرآنی جز این بیار یا آنرا عوض کن! بگو: حق من نیست که آنرا از پیش خود، عوض کنم، که جز آنچه را بمن وحی میشود پیروی نمیکنم که من، اگر نافرمانی پروردگار خویش کنم، از عذاب روزی بزرگ بیم دارم (15)
و چون آیات روشن ما بر آنان خوانده شود، آنان که به دیدار ما امید ندارند میگویند: «قرآن دیگری جز این بیاور، یا آن را عوض کن.» بگو: «مرا نرسد که آن را از پیش خود عوض کنم. جز آنچه را که به من وحی میشود پیروی نمیکنم. اگر پروردگارم را نافرمانی کنم، از عذاب روزی بزرگ میترسم.» (15)
و چون آیات روشن ما بر آنها تلاوت شود کسانی که امید دیدار ما را ندارند (معاد را منکرند) گویند: قرآنی غیر این بیاور یا آن را تغییر ده (مثلا برخی از آیهها و سورههای آن را بردار تا در آن تحریم شرک، نکوهش از بتان، صحبت از قیامت و حرمت میته و قمار نباشد). بگو: مرا نرسد و حق ندارم و در توانم نیست که (همه یا برخی از) آن را از پیش خود تبدیل کنم، من جز آنچه را که به من وحی میشود پیروی نمیکنم، به یقین من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روزی بزرگ میترسم. (15)