سوره انفال – آیه 11
إذْ یُغَشّیکُمُ النُّعاسَ أمَنَةً مِنْهُ وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِیُطَهِّرَکُمْ بِهِ وَ یُذْهِبَ عَنْکُمْ رِجْزَ الشَّیْطانِ وَ لِیَرْبِطَ عَلی قُلوبِکُمْ وَ یُثَبِّتَ بِهِ الْأقْدامَ (11)
هنگامی که پوشیند شما را خواب سبکی، ایمنی از (جانب) او و فرو فرستاد بر شما از آسمان آبی تا پاک گرداند شما را به آن و ببرد از شما پلیدی شیطان را و تا محکم کند بر قلبهای شما و استوار میگرداند به آن قدمها را. (11)
و چون شما را بدان خواب، که آرامشی از جانب وی بود، فرا گرفت و از آسمان آبی بر شما نازل کرد که با آن پاکتان کند و آلایش شیطانی را از شما ببرد و دلهایتان را محکم کند و قدمها را بدان استوار کند (11)
[به یاد آورید] هنگامی را که [خدا] خواب سبک آرامشبخشی که از جانب او بود بر شما مسلط ساخت، و از آسمان بارانی بر شما فرو ریزانید تا شما را با آن پاک گرداند، و وسوسه شیطان را از شما بزداید و دلهایتان را محکم سازد و گامهایتان را بدان استوار دارد. (11)
آن هنگام که (خداوند) به خاطر ایمنی از جانب خود خواب سبکی را بر شما میپوشانید و آبی از آسمان بر شما فرو میفرستاد تا شما را بدان پاک کند و پلیدی شیطان را (وسوسه شیطان یا حالت جنابت را) از شما بزداید و دلهایتان را استحکام بخشد و گامهای شما را بدان استوار سازد. (11)