فَإذا جاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قالوا لَنا هذِه وَ إنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّروا بِموسی وَ مَنْ مَعَهُ ألا إنَّما طائِرُهُمْ عِنْدَ اللّهِ وَ لکِنَّ أکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمونَ (۱۳۱)
پس هنگامی که آمد آن ها را نیکی، گفتند: «برای ما است این» و اگر اصابت کرد آن ها را بدی، بدشگون میشمرند به (جهت) موسی و کسانی که با او بودند، آگاه باشید! این است و جز این نیست که بدشگونی آنها نزد الله است، ولیکن بیشترشان نمیدانند. (۱۳۱)
و چون نیکیای بآنها میرسید میگفتند این بخاطر ماست و چون بدی بآنها میرسید، بموسی و پیروان او شکون میزدند، حق این بود که بخت آنها نزد خدا بود، لکن بیشترشان نمیدانستند(۱۳۱)
پس هنگامی که نیکی [و نعمت] به آنان روی میآورد میگفتند: «این برای [شایستگی] خود ماست» و چون گزندی به آنان میرسید، به موسی و همراهانش شگون بد میزدند. آگاه باشید که [سرچشمه] بدشگونی آنان تنها نزد خداست [که آنان را به بدی اعمالشان کیفر میدهد]، لیکن بیشترشان نمیدانستند. (۱۳۱)
و چون نیکی و رفاه برای آنها پیش میآمد میگفتند: این از (لیاقت و شایستگی) خود ما است، و چون بدی و بلایی به آنها میرسید فال بد به موسی و همراهانش میزدند. (۱۳۱)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج