وَ نَزَعَ یَدَهُ فَإذا هی بَیْضاءُ لِلنّاظِرینَ (۱۰۸)
و برگرفت دستش را، پس آنگاه شد سپید برای ناظران. (۱۰۸)
و دست خویش را برون آورد که بدیده بینندگان سفید مینمود (۱۰۸)
و دست خود را [از گریبان] بیرون کشید و ناگهان برای تماشاگران سپید [و درخشنده] بود. (۱۰۸)
و دست (از گریبان یا زیر بغل) بیرون کشید، که ناگاه سفید و تابان برای تماشاگران شد. (۱۰۸)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج