سوره اعراف – آیه ۲۲

فَدَلاَّهُما بِغُرورٍ فَلَمّا ذاقا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أ لَمْ أنْهَکُما عَنْ تِلْکُما الشَّجَرَةِ وَ أقُلْ لَکُما إنَّ الشَّیْطانَ لَکُما عَدُوٌّ مُبینٌ (۲۲)

پس دلالت کرد آن دو را به فریبی، پس چون چشیدند درخت را، آشکار شد برای آن دو بدی‌هایشان و آغاز کردند چسباندن بر خودشان از برگ باغ را و ندا دارد آن دو را پروردگارشان: «آیا نهی نکردم شما را از آن درخت و نگفتم برای شما که به یقین شیطان برای شما، دشمنی آشکار است؟» (۲۲)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه