سوره آل عمران – آیه ۱۲۶ و ۱۲۷
وَ ما جَعَلَهُ اللّهُ إلاَّ بُشْری لَکُمْ وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلوبُکُمْ بِهِ وَ ما النَّصْرُ إلاَّ مِنْ عِنْدِ اللّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ (۱۲۶)
لیَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذینَ کَفَروا أوْ یَکْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبوا خائِبینَ (۱۲۷)
و قرار نداد آن را الله مگر بشارتی برای شما و برای این‌که مطمئن شود قلب‌هایتان به آن و نیست یاری مگر از نزد الله همیشه با عزت همیشه با حکمت. (۱۲۶) تا قطع کند قسمتی از کسانی که کفر ورزیدند یا خوار کند آنها را، پس بازگردند ناامید. (۱۲۷)
و خدا آنرا، جز بشارتی برای شما نکرد تا دلهایتان مطمئن شود که فیروزی جز از نزد. خدای توانای فرزانه نیست (۱۲۶) [نصرتتان داد] تا گروهی از آنها را که کافر شدهاند نابود کند یا سرکوبشان کند و نومید باز گردند. (۱۲۷)
و خدا آن [وعده پیروزی] را، جز مژدهای برای شما قرار نداد تا [بدین وسیله شادمان شوید و] دلهای شما بدان آرامش یابد، و یاری جز از جانب خداوند توانای حکیم نیست. (۱۲۶) تا برخی از کسانی را که کافر شدهاند نابود کند، یا آنان را خوار سازد، تا نومید بازگردند. (۱۲۷)
و خداوند این (وعده یاری و فرستادن فرشتگان) را جز برای بشارت شما و برای آنکه دلهایتان بدان آرامش یابد قرار نداد (زیرا غالبا دلها متوجه اسباب است)، و کمک و یاری جز از جانب خدای توانمند شکستناپذیر و حکیم نیست (زیرا اراده او مسبب همه اسباب است). (۱۲۶) (و نیز این پیروزی را داد) تا پارهای از کافران را از بن براندازد یا آنها را سرکوب کند تا ناامید بازگردند، (۱۲۷)
