سوره بقره – آیه ۲۱۰
هَلْ یَنْظُرونَ إلاَّ أنْ یَأْتیَهُمُ اللّهُ فی ظُلَلٍ مِنَ الْغَمامِ وَ الْمَلائِکَةُ وَ قُضیَ الْأمْرُ وَ إلَی اللّهِ تُرْجَعُ الْأُمورُ (۲۱۰)
آیا انتظار می‌کشند مگر آن‌که بیاید ایشان را الله در سایه‌ای از ابر سفید و ملائکه و تحقق یافته کار در حالی که به سوی الله باز گردانده می‌شود کارها. (۲۱۰)
گویی [یهودان] انتظار دارند که خدا در سایبانهای ابر، با فرشتگان، بیایدشان و کار یکسره شود! اما همه کارها بخدا بازگشت مییابد (۲۱۰)
مگر انتظار آنان غیر از این است که خدا و فرشتگان، در [زیر] سایبانهایی از ابر سپید به سوی آنان بیایند و کار [داوری] یکسره شود؟ و کارها به سوی خدا بازگردانده می‌شود. (۲۱۰)
آیا (منکران دعوتت پس از اتمام حجت) جز این را انتظار دارند که (فرمان) خداوند در میان سایبانهایی از ابر سفید بر آنها بیاید و فرشتگان (عذاب) در رسند و کار (هلاکت آنها) تمام شود؟! و همه کارها به سوی خدا بازگردانده می‌شود. (۲۱۰)
