سوره بقره – آیه 114
وَ مَنْ أظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللّهِ أنْ یُذْکَرَ فیها اسْمُهُ وَ سَعی فی خَرابِها أولئِکَ ما کانَ لَهُمْ أنْ یَدْخُلوها إلاَّ خائِفینَ لَهُمْ فی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظیمٌ (114)
و کیست ظالم‌تر از کسی که منع کرد مساجد الله را که یاد شود در آنها نشان او و سعی کرد در ویرانی آن. آنها نیست برایشان که داخل آن شوند مگر (مانند) ترسوها، برای آنها در دنیا خواری است و برای آنها در آخرت عذاب بسیار بزرگی است. (114)
ستمگر تر از آنکه نگذارد در مسجدهای خدا نام او را یاد کنند و بویرانی آن کوشد کیست؟ روا نباشدشان که جز بحال ترس بمسجدها در آیند، در این دنیا خفتی دارند و در آخرت عذابی بزرگ (114)
و کیست بیدادگرتر از آن کس که نگذارد در مساجد خدا، نام وی برده شود، و در ویرانی آنها بکوشد؟ آنان حق ندارند جز ترسان و لرزان در آن [مسجد] ها درآیند. در این دنیا ایشان را خواری، و در آخرت عذابی بزرگ است. (114)
و کیست ظالم‌تر از کسی که از مساجد خدا جلوگیری کرد از اینکه نام او در آنها برده شود و در ویرانی آنها تلاش نمود؟ آنها را نرسد و سزاوار نباشد که در آن وارد شوند جز بیمناک (از مردم یا از خدا) برای آنها در دنیا خواریی است و در آخرت عذابی بزرگ دارند. (114)