سوره توبه – آیه 127

وَ إذا ما أُنْزِلَتْ سورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إلی بَعْضٍ هَلْ یَراکُمْ مِنْ أحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفوا صَرَفَ اللّهُ قُلوبَهُمْ بِأنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهونَ (127)

و هنگامی که آن‌چه نازل شود سوره‌ای، نگاه می‌کنند بعضشان به سوی بعضی (دیگر): «آیا می‌بیند شما را از احدی؟» سپس باز می‌گردند. برگرداند الله قلب‌هایشان به آن جهت که آن‌ها قومی هستند که تفقه نمی‌کنند. (127)

و چون سوره‏ای نازل شود، بعض آنها ببعض دیگر نگرند: [که‏] کسی شما را می‏بیند؟ آنگاه بدر روند. خدا دلهایشان را بگردانیده و آنها گروهی هستند که فهم نمیکنند (127)

و چون سوره‏ای نازل شود، بعضی از آنان به بعضی دیگر نگاه می‏کنند [و می‏گویند:] «آیا کسی شما را می‏بیند؟» سپس [مخفیانه از حضور پیامبر] بازمی‏گردند. خدا دلهایشان را [از حق‏] برگرداند، زیرا آنان گروهی هستند که نمی‏فهمند. (127)

و چون سوره‏ای نازل گردد (به سبب ناراحتی و تغییر رنگشان) برخی از آنان به برخی دیگر می‏نگرند (و گویی از هم می‏پرسند) آیا کسی شما را می‏بیند؟ (که مبادا نفاقتان ظاهر شود، یا از مجلس بیرون رویم)، سپس (پنهانی از نزد تو) بازمی‏گردند. خدا دل‏هایشان را (از حق) بازگرداند، زیرا که گروهی نافهمند. (127)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه