حدیث 35213

35213- 14-[1] وَ بِإسْنادِهِ عَنِ النَّوْفَلیِّ عَنِ السَّکونیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع أنَّ أمیرَالْمُؤْمِنینَ ع قَتَلَ رَجُلاً بِامْرَأةٍ قَتَلَها عَمْداً وَ قَتَلَ امْرَأةً قَتَلَتْ رَجُلاً عَمْداً.
أقولُ: هَذا مَحْمولٌ عَلَی رَدِّ بَقیَّةِ الدّیَةِ لِما مَرَّ[2].
——————————
[1]– التهذیب 10- 183- 715.
[2]– مر فی الأحادیث 1- 9، و فی الحدیث 12 و 13 من هذا الباب.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن یزید النوفلی که معلوم نیست، از اسماعیل بن ابی‌زیاد السکونی روایت کرده است که این دو از ثقات درجه یک هستند، اما طریق شیخ به حسین بن یزید النوفلی معلوم نیست و در حکم مرسل است. (مرسلات کتب اربعه)

در این روایت می‌گوید که امیر مؤمنان سلام‌الله‌علیه، مردی را به واسطه آن‌که زنی را عامدانه کشته بود، کشتند و زنی را هم مردی را عامدانه کشته بود، کشتند. در این جا دیگر سخن از مازاد دیه نیست.
اول این‌که طریق این روایت به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست که بخواهیم از آن چیزی در بیاوریم و مستند فتوا و نظر فقهی قرار دهیم. ثانیا، این روایت در بیان این است که زن و مرد، در قبال قتل عمدی، قصاص می‌شوند و چنین نیست که یکی از قصاص معاف باشد و دیگری خیر. خلاصه این‌که اگر مرد مستحق قصاص است، زن هم هست و برعکس. اما این‌که روایت بخواهد مازاد دیه را نفی کند، انصافاً ادعایی است که به نظر من، حداقل تا جایی که بنده تا الآن متوجه می‌شوم، بی‌دلیل است. اما برای ما مهم‌تر از همه این‌که طریق شیخ به نوفلی معلوم نیست و حدیث غیر معتبر است و همین کار ما را با این حدیث تمام می‌کند.