حدیث 35202
35202- 3-[1] وَ عَنْهُ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبیعُمَیْرٍ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبی عَنْ أبیعَبْدِاللهِ ع قالَ: فی الرَّجُلِ یقْتُلُ الْمَرْأةَ مُتَعَمِّداً فَأرادَ أهْلُ الْمَرْأةِ أنْ یقْتُلوهُ قالَ ذاکَ لَهُمْ إذا أدَّوْا إلَی أهْلِهِ نِصْفَ الدّیَةِ وَ إنْ قَبِلوا الدّیَةَ فَلَهُمْ نِصْفُ دیَةِ الرَّجُلِ وَ إنْ قَتَلَتِ الْمَرْأةُ الرَّجُلَ قُتِلَتْ بِهِ لَیسَ لَهُمْ إلّا نَفْسُها الْحَدیثَ.
وَ رَواهُ الشَّیْخُ بِإسْنادِهِ عَنْ عَلیِّ بْنِ إبْراهیمَ[2] وَ کَذا الَّذی قَبْلَهُ.
——————————
[1]– الکافی 7- 298- 2.
[2]– التهذیب 10- 180- 704، و الاستبصار 4- 265- 997.
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از محمد بن ابیعمیر از حماد بن عثمان از عبیدالله بن علی الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ الطائفه هم شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی که معتبر درجه یک است، به باقی سند الکافی روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور (مر).
این هم، همان مطالب دو حدیث قبلی دارد. اگر مردی زنی را عامدانه کشت و اهل زن خواستند قصاص کنند، میتوانند، اما باید نصف دیه را به اهل مرد بپردازند و اگر قصاص نخواستند و تمایل داشتند دیه بگیرند، نصف دیه مرد برای آنها است. اما اگر زنی، مردی را کشت، به خاطر آن کشته میشود و برای اهل مرد، چیزی بیش از جان او نیست. این روایت هم چیزی بیش از دو روایت قبل ندارد و همان مطالب و معانی و احتمالاتی که درباره عبارت آخر آن روایت عرض کردیم، این جا هم مطرح است.