حدیث ۳۵۱۷۵

۳۵۱۷۵- ۲-[۱] وَ عَنْهُ عَنِ الْمُخْتارِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُخْتارِ وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ الْحَسَنِ الْعَلَویِّ جَمیعاً عَنِ الْفَتْحِ بْنِ یَزیدَ الْجُرْجانیِّ عَنْ أبی‌الْحَسَنِ ع فی رَجُلٍ دَخَلَ دارَ آخَرَ لِلتَّلَصُّصِ أوِ الْفُجورِ فَقَتَلَهُ صاحِبُ الدّارِ أ یقْتَلُ بِهِ أمْ لا فَقالَ اعْلَمْ أنَّ مَنْ دَخَلَ دارَ غَیرِهِ فَقَدْ أهْدَرَ دَمَهُ وَ لا یجِبُ عَلَیْهِ شَیءٌ.
وَ رَواهُ الشَّیْخُ بِإسْنادِهِ عَنْ عَلیِّ بْنِ إبْراهیمَ[۲]
وَ کَذا الَّذی قَبْلَهُ.
——————————
[۱]– الکافی ۷- ۲۹۴- ۱۶.
[۲]– التهذیب ۱۰- ۲۰۹- ۸۲۵.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
۱. از علی بن ابراهیم القمی از مختار بن محمد بن مختار از فتح بن یزید الجرجانی
۲. از محمد بن حسن الطائی از عبدالله بن حسن العلوی از فتح بم یزید الجرجانی
 که در هر دو طریق، نفر اول، از ثقات درجه یک و نفر دوم از ثقات درجه دو هستند، اما در هر دو طریق، نفر آخر مهمل هستند.
شیخ الطائفه هم شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی که معتبر درجه یک است، به باقی سند الکافی روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول (مر).

این حدیث معتبر نیست، اما مشابهش را پیش از این چند جا داشتیم که توضیحاتی هم عرض کردم، لذا از این حدیث می‌گذریم.