حدیث ۳۵۱۵۲

۳۵۱۵۲- ۶-[۱] وَ بِإسْنادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنِ الرِّضا ع قالَ: سَألْتُهُ عَنْ لِصٍّ دَخَلَ عَلَی امْرَأةٍ وَ هیَ حُبْلَی فَقَتَلَ ما فی بَطْنِها فَعَمَدَتِ الْمَرْأةُ إلَی سِکّینٍ فَوَجَأتْهُ بِها فَقَتَلَتْهُ فَقالَ هَدَرٌ دَمُ اللِّصِّ.
——————————
[۱]– الفقیه ۴- ۱۶۴- ۵۳۷۲.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به محمد بن فضیل الصیرفی که معلوم نیست، روایت کرده است که هم طریق معتبر نیست و هم محمد بن فضیل الصیرفی ضعیف است.

لص، به معنای دزد و جاسوس است. دزد یا جاسوسی بر زنی باردار وارد شده و بچه‌ای که در شکم داشته را کشته است. زن هم عامدانه چاقویی برداشته و او را کشته است. این‌جا هم خون دزد یا جاسوس قاتل، هدر است. البته طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر نیست، اما باز هم به قرائن خارجیه، مقبول است.