حدیث ۳۵۱۴۹
۳۵۱۴۹- ۳-[۱] وَ بِالْإسْنادِ عَنْ یونُسَ عَنْ أبانِ بْنِ عُثْمانَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع فی رَجُلٍ ضَرَبَ رَجُلاً ظُلْماً فَرَدَّهُ الرَّجُلُ عَنْ نَفْسِهِ فَأصابَهُ شَیءٌ قالَ لا شَیءَ عَلَیْهِ.
——————————
[۱]– الکافی ۷- ۲۹۱- ۶، و التهذیب ۱۰- ۲۰۷- ۸۱۶.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از محمد بن عیسی بن عبید الیقطینی از یونس بن عبدالرحمن از ابان بن عثمان الاحمر روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر ابن عبید الیقطینی که از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند.
* * *
علامه مجلسی: حسن أو موثق (مر).
متن این روایت، شباهت زیادی به روایت قبل دارد که طریق آن معتبر نبود، اما این طریق معتبر درجه یک است. می‌گوید که فردی از روی ظلم، فرد دیگری را زد و آن فرد هم سعی که او را از خودش دفع کند و در نتیجه چیزی به مهاجم اصابت کرد، امام علیه‌السلام می‌فرمایند که چیزی بر او نیست. این روایت خلاصه و چکیده روایت اول است، لذا آن‌چه آن‌جا عرض کردم، این‌جا هم در نظر داشته باشید.
