حدیث 35112

35112- 9-[1] وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ بَعْضِ أصْحابِهِ عَنْ یَحْیَی بْنِ الْمُبارَکِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ جَبَلَةَ[2] عَنْ إسْحاقَ بْنِ عَمّارٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع فی عَبْدٍ وَ حُرٍّ قَتَلا رَجُلاً[3] قالَ إنْ شاءَ قَتَلَ الْحُرَّ وَ إنْ شاءَ قَتَلَ الْعَبْدَ فَإنِ اخْتارَ قَتْلَ الْحُرِّ ضَرَبَ جَنْبَی الْعَبْدِ.
مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإسْنادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی مِثْلَهُ[4]
وَ بِإسْنادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ یَحْیَی عَنْ بَعْضِ أصْحابِهِ مِثْلَهُ[5].
——————————
[1]– الکافی 7- 285- 10.
[2]– فی المصدر زیادة- عن أبی‌جمیلة.
[3]– فی المصدر زیادة- حرا.
[4]– التهذیب 10- 241- 959، و الاستبصار 4- 282- 1070.
[5]– التهذیب 10- 242- 961.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از بعض اصحابه از یحیی بن مبارک از عبدالله بن جبله از اسحاق بن عمار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر دو نفر. یکی یحیی بن مبارک که از ثقات درجه دو است و دیگری بعض اصحاب محمد بن یحیی العطار که ابتداء مجهول است، اما به واسطه او، توثیق درجه دو می‌شود. اما مهم این‌که در بعضی نسخ، بین عبدالله بن جبله و اسحاق بن عمار، ابوجمیله آمده است که ضعیف است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن یحیی العطار که معتبر درجه یک است، به باقی سند الکافی روایت کرده است. در الاستبصار، ابوجمیله هست، اما در التهذیب که سه بار این حدیث ذکر شده است، دو بار ابوجمیله هست و یک بار نیست.
جمع‌بندی این‌که چون احتمال وجود ابوجمیله در سند این روایت منتفی نیست، نمی‌توان این حدیث را معتبر دانست.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف (مر). ضعیف (مل).

این حدیث معتبر نیست و از آن گذر می‌کنیم.