حدیث ۳۵۰۹۱

۳۵۰۹۱- ۸-[۱] وَ عَنْهُ عَنْ أحْمَدَ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ عَلیِّ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع قالَ: لَوْ أنَّ رَجُلاً ضَرَبَ رَجُلاً بِخَزَفَةٍ أوْ بِآجُرَّةٍ أوْ بِعودٍ فَماتَ کانَ عَمْداً[۲].
وَ رَواهُ الصَّدوقُ بِإسْنادِهِ عَنْ طَریفِ بْنِ ناصِحٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ[۳]
وَ رَواهُ الشَّیْخُ بِإسْنادِهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ[۴]
وَ کَذا الْحَدیثانِ اللَّذانِ قَبْلَهُ
أقولُ: هَذا مَحْمولٌ عَلَی ما یقْتُلُ مِثْلُهُ أوْ عَلَی تَکْرارِ الضَّرْبِ.
——————————
[۱]– الکافی ۷- ۲۷۹- ۷.
[۲]– ورد فی هامش المخطوط ما نصه- لو ضربه بحصاة أو عود خفیف فیه روایتان أشهرهما أنّه لیس بعمد یوجب للقود، راجع شرائع الإسلام [۴- ۱۹۵].
[۳]– الفقیه ۴- ۱۱۰- ۵۲۱۴.
[۴]– التهذیب ۱۰- ۱۵۶- ۶۲۶.

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه