حدیث ۳۵۰۶۷

۳۵۰۶۷- ۴-[۱] وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أبانٍ عَنْ إبْراهیمَ الصَّیْقَلِ قالَ: قالَ لی أبوعَبْدِاللهِ ع وُجِدَ فی ذُؤابَةِ سَیفِ رَسولِ اللهِ ص صَحیفَةٌ فَإذا فیها بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیمِ إنَّ أعْتَی النّاسِ عَلَی اللهِ یوْمَ الْقیامَةِ مَنْ قَتَلَ غَیرَ قاتِلِهِ وَ الضّارِبُ غَیرَ ضارِبِهِ وَ مَنْ تَوَلَّی غَیرَ مَوالیهِ فَهُوَ کافِرٌ بِما أنْزَلَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی مُحَمَّدٍ ص- وَ مَنْ أحْدَثَ حَدَثاً أوْ آوَی مُحْدِثاً لَمْ یقْبَلِ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْهُ یوْمَ الْقیامَةِ صَرْفاً وَ لا عَدْلاً ثُمَّ قالَ تَدْری ما یَعْنی مَنْ تَوَلَّی غَیرَ مَوالیهِ قُلْتُ ما یَعْنی بِهِ قالَ یَعْنی أهْلَ الدّینِ[۲] وَ الصَّرْفُ التَّوْبَةُ فی قَوْلِ أبی‌جَعْفَرٍ ع- وَ الْعَدْلُ الْفِداءُ فی قَوْلِ أبی‌عَبْدِاللهِ ع.
وَ رَواهُ الصَّدوقُ بِإسْنادِهِ عَنْ أبانٍ[۳]
وَ رَواهُ فی مَعانی الْأخْبارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أبانٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ فَضالَةَ عَنْ أبانٍ عَنْ إسْحاقَ بْنِ إبْراهیمَ الصَّیْقَلِ مِثْلَهُ[۴].
——————————
[۱]– الکافی ۷- ۲۷۴- ۴.
[۲]– فی نسخة- البیت” هامش المخطوط”.
[۳]– الفقیه ۴- ۹۴- ۵۱۵۸.
[۴]– معانی الأخبار- ۳۷۹- ۳.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از احمد بن محمد بن عیسی الاشعری از علی بن حکم از ابان بن عثمان از ابراهیم الصیقل روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر نفر آخر که از ثقات درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را در دو جا روایت کرده است.
۱. به طریق خود در الفقیه به ابان بن عثمان به باقی سند
۲. از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از حسین بن حسن بن ابان از حسین بن سعید الاهوازی از فضاله بن ایوب از ابان بن عثمان الاحمر به باقی سند
که اعتبار این دو طریق هم، همان اعتبار طریق الکافی است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول (مر).
* * *
مجلسی اول: فی الموقف کالکلینی (رو).

مطالب این حدیث هم در احادیث قبلی بود.