حدیث 35040

35040- 20-[1] الْعَیاشی فی تَفْسیرِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ ع قالَ: سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیرِ نَفْسٍ أوْ فَسادٍ فی الْأرْضِ فَکَأنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً[2]– فَقالَ لَهُ فی النّارِ مَقْعَدٌ[3] لَوْ قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً لَمْ یَزَدْ عَلَی ذَلِکَ الْعَذابِ.
أقولُ: وَ تَقَدَّمَ ما یدُلُّ عَلَی ذَلِکَ[4] وَ یَأْتی ما یَدُلُّ عَلَیهِ[5].
——————————
[1]– تفسیر العیاشی 1- 313- 87.
[2]– المائدة 5- 32.
[3]– فی المصدر- و لو.
[4]– تقدم فی الباب 163 من أبواب أحکام العشرة، و فی الباب 46 من أبواب جهاد النفس، و فی الباب 31 من أبواب الأمر بالمعروف و النهی عن المنکر.
[5]– یأتی فی الأبواب 2 و 3 و 6 و 8 و 9 من هذه الأبواب.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
مرحوم عیاشی این حدیث را به صورت مرسل از محمد بن مسلم روایت کرده است که طبیعتاً معتبر نیست. (تفسیر العیاشی)

این حدیث هم معتبر نیست، لذا از آن گذر می‌کنیم. فقط اشاره کنم که این حدیث عقلاً و نقلاً متهم به جعل است. عقلاً این‌که بین کشتن یک نفر یا بیش‌تر، باید فرق گذاشت و اگر فرق گذاشته نشود، خلاف عدالت است و نقلاً این‌که در روایات معتبری دیدیم که اگر افرادِ را بیش‌تری بکشد، عذابش زیاد می‌شود. این حدیث از آن حدیث‌های خطرناک است.