حدیث 35039

35039- 19-[1] عَلیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ الْمُرْتَضَی فی رِسالَةِ الْمُحْکَمِ وَ الْمُتَشابِهِ نَقْلاً مِنْ تَفْسیرِ النُّعْمانیِّ بِإسْنادِهِ الْآتیِّ [2] عَنْ عَلیِّ ع فی حَدیثٍ قالَ: وَ أمّا ما لَفْظُهُ خُصوصٌ وَ مَعْناهُ عُمومٌ فَقَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ مِنْ أجْلِ ذلِکَ کَتَبْنا عَلی بَنی إسْرائیلَ- أنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیرِ نَفْسٍ أوْ فَسادٍ فی الْأرْضِ فَکَأنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً وَ مَنْ أحْیاها فَکَأنَّما أحْیا النّاسَ جَمیعاً[3]– فَنَزَلَ لَفْظُ الْآیَةِ فی بَنی إسْرائیلَ خُصوصاً وَ هُوَ جارٍ عَلَی جَمیعِ الْخَلْقِ عامّاً لِکُلِّ الْعِبادِ مِنْ بَنی إسْرائیلَ وَ غَیرِهِمْ مِنَ الْأُمَمِ وَ مِثْلُ هَذا کَثیرٌ.
——————————
[1]– المحکم و المتشابه- 10.
[2]– یأتی فی الفائدة الثانیَة من الخاتمة برقم (52) .
[3]– المائدة 5- 32.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
شریف مرتضی این حدیث را از محمد بن ابراهیم النعمانی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از احمد بن یوسف بن یعقوب الجعفی از اسماعیل بن مهران بن محمد بن ابی‌نصر از حسن بن علی بن ابی‌حمزه البطائنی از پدرش از اسماعیل بن جابر الکوفی روایت کرده است که این طریق حداقل به واسطه حسن بن علی بن ابی‌حمزه معتبر نیست.

این حدیث معتبر نیست، لذا از آن گذر می‌کنیم. البته به قرائن خارجیه تأیید می‌شود.