حدیث 35035

35035- 15-[1] وَ عَنْ أبیهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ هِشامٍ عَنْ سُلَیْمانَ بْنِ خالِدٍ قالَ سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ ع یَقولُ أوْحَی اللهُ إلَی موسَی بْنِ عِمْرانَ ع- أنْ یا موسَی قُلْ لِلْمَلَإ مِنْ بَنی إسْرائیلَ- إیاکُمْ وَ قَتْلَ النَّفْسِ الْحَرامِ بِغَیرِ حَقٍّ فَإنَّ مَنْ قَتَلَ مِنْکُمْ نَفْساً فی الدُّنْیا قَتَلْتُهُ[2] مِائَةَ ألْفِ قَتْلَةٍ مِثْلَ قِتْلَةِ صاحِبِهِ.
——————————
[1]– عقاب الأعمال- 327- 8، و المحاسن- 105- ذیل 87.
[2]– فی المصدر زیادة- فی النار. وَ لا تَقْتُلوا النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللهُ إلّا بِالْحَقِ”.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله از احمد بن محمد بن عیسی الاشعری از علی بن حکم از هشام بن سالم از سلیمان بن خالد روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

این روایت گزارشی از امام علیه‌السلام درباره بنی اسرائیل است که یکی از دستورات الهی به قوم این پیامبر این بوده که از کشتن افراد به غیر حق جداً پرهیز کنید، چرا که کشتن افراد به غیر حق، مجازات بسیار سنگینی دارد که در قالب عبارت «قَتَلْتُهُ فی مِائَةَ ألْفِ قَتْلَةٍ مِثْلَ قِتْلَةِ صاحِبِهِ» بیان شده است.