حدیث ۳۵۰۳۰

۳۵۰۳۰- ۱۰-[۱] مُحَمَّدُ بْنُ عَلیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإسْنادِهِ عَنْ حَنانِ بْنِ سَدیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیرِ نَفْسٍ أوْ فَسادٍ فی الْأرْضِ فَکَأنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً[۲] – قالَ هُوَ وادٍ فی جَهَنَّمَ لَوْ قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً کانَ فیهِ وَ لَوْ قَتَلَ نَفْساً واحِدَةً کانَ فیهِ.
——————————
[۱]– الفقیه ۴- ۹۴- ۵۱۵۹.
[۲]– المائدة ۵- ۳۲.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به حنان بن سدیر که معتبر درجه یک است، روایت کرده است. خود حنان هم از ثقات درجه یک است.
* * *
مجلسی اول: فی الموثق (رو).

این روایت هم در توضیح «جمیعا» در آیه مورد اشاره است و مطلبی اضافه‌تر از آن چه در بعضی روایات قبل بود، ندارد، لذا از آن می‌گذریم، فقط اشاره کنم که با توجه به روایات قبلی، معلوم می‌شود این وادی در جهنم، هر چه هست، مراتبی دارد که هر چند قاتل یک نفر و چند نفر در آن جایگاه دارند، اما مرتبه‌شان در عذاب الهی متفاوت است.