حدیث 985 و جمعبندی این باب (موقت)
985- 5-[1] مُحَمَّدُ بْنُ مَکّی الشَّهیدُ فی الذِّکْرَی قالَ روی ما وَقَّرَ الصَّلاةَ مَنْ أخَّرَ الطَّهارَةَ لَها حَتَّی یدْخُلَ وَقْتُها.
أقولُ: وَ یأْتی ما یدُلُّ عَلَی ذَلِکَ[2].
——————————
[1]– الذکری 119.
[2]– یأتی فی- الحدیث 3 و 23 من الباب 15 من هذه الأبواب و فی الحدیث 1 من الباب 2 من أبواب جهاد النفس و ما یناسبه.
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام غیر معتبر است.
شهید اول این حدیث را برای اولین بار به صورت مرسل و مضمر، در قرن هشتم روایت کرده است.
شرح و توضیح:
میبینیم که هم طریق این حدیث مرسل است و هم خود شهید، با «روی» آن را نقل کردهاند، لذا به کار استناد نمیآید و از آن میگذریم.
* جمعبندی این باب (موقت):
از این باب، مطلب خاص و جدیدی نسبت به ابواب قبلی، در نیاوردیم، نَه وجوب وضو، هنگام ورود به وقت، نَه چیز دیگری. فقط تا اینجا میتوان گفت، هر وقت وضو گرفتی و برای هر چه وضو گرفتی، چه قبل وقت بود، چه داخل آن بود، میشود با آن نماز خواند و مشکلی نیست. نهایتا شاید بتوان گفت که وضو در اول وقت نماز، خصوصا نماز صبح، استحباب مضاعفی دارد که همین هم قطعی نیست.