حدیث 982

982- 2-[1] وَ عَنْهُ عَنِ النَّضْرِ وَ فَضالَةَ عَنِ ابْنِ سِنانٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع قالَ: لِکُلِّ صَلاةٍ وَقْتانِ وَ أوَّلُ الْوَقْتِ[2] أفْضَلُهُما الْحَدیثَ.
——————————
[1]– التهذیب 2- 39- 123، و أورده بتمامه فی الحدیث 5 من الباب 26 من أبواب المواقیت، و قطعة منه فی الحدیث 4 من الباب 3 من أبواب المواقیت.
[2]– فی المصدر- الوقتین.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از نضر بن سوید و فضاله بن ایوب از عبدالله بن سنان روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح (مل).

دقیق نمی‌دانم چرا مرحوم شیخ حر این حدیث را در این باب آورده‌اند، چرا که مطلبی درباره وضو ندارد، بلکه در مورد وقت نماز است و این که منظور از از «دو وقت» چیست که حالا اولین آن، ارحج است، بماند برای ابواب صلاة.
البته می‌شود توجیهی برای این کار شیخ حر تراشید که به نظرم لزومی ندارد.