حدیث 742

742- 18-[1] مُحَمَّدُ بْنُ عَلی بْنِ الْحُسَینِ قالَ: کانَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ ع لا یرَی فی الْمَذْی وُضوءاً وَ لا غَسْلَ[2] ما أصابَ الثَّوْبَ مِنْهُ.
——————————
[1]– الفقیه 1- 65- 149.
[2]– فی نسخة-” غسلا” (منه قده).

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
شیخ صدوق این حدیث را در الفقیه به صورت مرسل روایت کرده است که مرسلات ایشان هم از قاعده کلی مرسلات استثنا نیست. (مرسلات کتب اربعه)

شبیه این حدیث را در شماره 728، هم از ثقةالاسلام الکلینی داشتیم و هم از شیخ الطائفه، اما طریق آن‌ها هم معتبر نبود. چه بسا جناب شیخ به همان روایات نظر داشته و مرسلا روایت کرده است. علی ای حال! متن آن به روایات معتبر تأیید می‌شود.