حدیث 741

741- 17-[1] وَ بِإسْنادِهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إسْماعیلَ بْنِ بَزیعٍ قالَ: سَألْتُ الرِّضا ع عَنِ الْمَذْی فَأمَرَنی بِالْوُضوءِ مِنْهُ ثُمَّ أعَدْتُ عَلَیهِ فی سَنَةٍ أُخْرَی فَأمَرَنی بِالْوُضوءِ مِنْهُ وَ قالَ إنَّ عَلیاً ع أمَرَ الْمِقْدادَ بْنَ الْأسْوَدِ أنْ یسْألَ النَّبی ص وَ اسْتَحْیا أنْ یسْألَهُ فَقالَ فیهِ الْوُضوءُ.
أقولُ: حَمَلَهُ الشَّیخُ عَلَی الِاسْتِحْبابِ قالَ وَ یمْکِنُ أنْ یکونَ الرّاوی تَرَکَ بَعْضَ الْخَبَرِ لِما مَرَّ فی رِوایةِ هَذا الْخَبَرِ بِعَینِهِ مِنْ جَوازِ تَرْکِ الْوُضوءِ[2] وَ الْحَمْلُ عَلَی التَّقیةِ مُمْکِنٌ وَ یکونُ أمْرُ الْمِقْدادِ مَنْسوخاً.
——————————
[1]– التهذیب 1- 18- 42، و الاستبصار 1- 92- 295.
[2]– مر فی الحدیث 7 من هذا الباب.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، از محمد بن اسماعیل بن بزیع روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح (مل).

این همان روایتی است که دوبار پیش از این، در همین باب به آن برخوردیم و توضیح دادم. این جا هم یادآوری می‌کنم که این حدیث تقطیع شده و خلاصه است و باید به کامل آن توجه کرد که پیش از این عرض شد.