حدیث 692
692- 6-[1] وَ بِإسْنادِهِ (عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ) [2] عَنْ أحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلی بْنِ فَضّالٍ عَنْ عَلی بْنِ یعْقوبَ الْهاشِمی عَنْ مَرْوانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِالْأعْلَی عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع قالَ: سَألْتُهُ عَنِ الْحِجامَةِ أ فیها وُضوءٌ قالَ لا الْحَدیثَ.
——————————
[1]– التهذیب 1- 349- 1031، و یأتی بتمامه فی الحدیث 1 من الباب 56 من أبواب النجاسات.
[2]– فی المصدر- محمّد بن علی بن محبوب.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن علی بن محبوب که معتبر درجه یک است، از احمد بن حسن بن علی بن فضال از علی بن یعقوب الهاشمی از مروان بن مسلم از عبدالاعلی بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر علی بن یعقوب که از ثقات درجه دو است. احمد بن محمد در ابتدای سند اشتباه است و محمد بن علی بن محبوب صحیح است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول (مل).
متن حدیث بیش‌تر از این است و جناب شیخ آن را تقطیع کرده‌اند. در این قسمت آمده است که حجامت، ناقض وضو نیست. ادامه هم درباره شستن محل حجامت است که از بحث ما خارج است که اگر خواستین خودتان مطالعه کنید.