حدیث ۶۸۸

۶۸۸- ۲-[۱] وَ عَنْ عَلی بْنِ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیرٍ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبی عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع فی حَدیثٍ قالَ: سَألْتُهُ عَنْ رَجُلٍ رَعَفَ فَلَمْ یرْقَأْ رُعافُهُ حَتَّی دَخَلَ وَقْتُ الصَّلاةِ قالَ یحْشو أنْفَهُ بِشَیءٍ ثُمَّ یصَلّی وَ لا یطیلُ إنْ خَشی أنْ یسْبِقَهُ الدَّمُ.
وَ رَواهُ الشَّیخُ بِإسْنادِهِ عَنْ عَلی بْنِ إبْراهیمَ[۲]
وَ بِإسْنادِهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمانَ بْنِ عیسَی عَنْ سَماعَةَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع مِثْلَهُ[۳].
——————————
[۱]– الکافی ۳- ۳۶۵- ۱۰، و یأتی فی الحدیث ۱۰ من الباب ۲ من أبواب قواطع الصلاة.
[۲]– التهذیب ۲- ۳۲۳- ۱۳۲۲.
[۳]– التهذیب ۲- ۳۳۳- ۱۳۷۱ نحوه.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از محمد بن ابی‌عمیر از حماد بن عثمان از عبیدالله بن علی الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
ایشان این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به عثمان بن عیسی که معتبر درجه یک است، از سماعه بن مهران روایت کرده است که این‌ها هم از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن (مر). صحیح (مل).

در این حدیث آمده است که فردی خون‌ریزی بینی دارد و این خون‌ریزی هم‌چنان هست تا وارد وقت نماز می‌شود. یعنی خون‌ریزی ادامه دارد. امام علیه‌السلام می‌فرمایند که بینیش را با چیزی پر کند، به قول روایت قبلی «ینتفل»، بعد نماز بخواند و در ضمن نماز را از بیم این‌که خون مجددا جاری نشود، طول ندهد. این روایت ظاهرش درباره نماز است که فعلا به بحث ما مربوط نیست، اما از آن جایی که امام بحثی از اعاده وضو نکرده‌اند، فقهای ما این استفاده را کرده‌اند که اعاده وضو لازم نیست. این برداشت خالی از وجه نیست، اما این سؤال پیش می‌آید که شاید سؤال کننده اصلا منظورش درباره وضو نبوده و امام هم بر همین اساس پاسخ داده‌اند. یعنی سؤال فقط درباره نماز بوده و سائل کاری به وضو نداشته و به همین جهت هم امام علیه‌السلام، متعرض وضو نشده‌اند. علی ای حال! فرقی نمی‌کند، قبلا دیدیم که خون‌دماغ ناقض وضو نیست.