جمعبندی باب دوم (موقت)
آنچه تا اینجا قطعی شد، اینکه موارد زیر ناقض وضو هستند.
- ادرار یا همان بول
- مدفوع یا همان غائط
- خروج منی یا همان جنابت
- گاز جهار هاضمه که از مقعد خارج میشود، به شرط آنکه بو یا صدا داشته باشد، ناقض وضو است.
- خوابی که نَه تنها چشم نبیند و گوش هم نشود، بلکه مرتبهای بالاتر از آن به نوم القلب و ذهاب العقل تعبیر شده است که شامل بیهوشی و کما و مانند اینها است و همینطور خوای بسیار عمیقی که هر چه صدا کنند، طرف بیدار نشود.
و نکته آخر اینکه یقین سابق، به شک لاحق از بین نمیرود، پس اگر وضو داشتیم و شک در باطا شدن آن کردیم، نیازی به وضو نیست، هر چند وضوی مدد خوب است و اگر وضو نداشتیم و شک کردیم که وضو گرفتهایم یا خیر، لازم است وضو بگیریم.