الحدیث 2 / 30084
30084- 2-[1] مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإسْنادِهِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ وَ فَضالَةَ عَنِ ابْنِ فَضّالٍ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ وَ جَمیلٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ ع قالَ: ما حَرَّمَ اللهُ فی الْقُرْآنِ مِنْ دابَّةٍ إلّا الْخِنْزیرَ وَ لَکِنَّهُ النَّکَرَةُ.
——————————
[1]– التهذیب 9- 43- 179.
معتبر درجه یک است.
شیخ الطائفه به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است از محمد بن ابی‌عمیر و فضاله بن ایوب از حسن بن علی بن فضال عبدالله بن بکیر و جمیل به دراج.
رجال سند این حدیث همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
آیت الله شبیری: صحیح.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
إن شاء الله در آینده افزوده خواهد شد.
امام باقر علیه‌السلام فرمود: «خداوند در قرآن هیچ حیوانی را به جز خوک حرام نکرد ولی کراهت و ناپسندی است.»
(بر اساس کتاب منابع فقه شیعه)