حدیث 997
(997) الکافی (ح 7009): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ وَ مُحَمَّدُ بْنِ إسْماعیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ جَمیعاً عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ مُعاویَةَ بْنِ عَمّارٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «الْحَجُّ أشْهُرٌ مَعْلوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فیهِنَّ الْحَجَ»: «وَ الْفَرْضُ التَّلْبیَةُ وَ الْإشْعارُ وَ التَّقْلیدُ، فَأیَّ ذَلِکَ فَعَلَ، فَقَدْ فَرَضَ الْحَجَّ وَ لا یُفْرَضُ الْحَجُّ إلّا فی هَذِهِ الشُّهورِ الَّتی قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «الْحَجُّ أشْهُرٌ مَعْلوماتٌ» وَ هُوَ شَوّالٌ وَ ذو الْقَعْدَةِ وَ ذو الْحِجَّةِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی به چند طریق این حدیث را روایت کرده است.
1. از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از معاویه بن عمار
2. از محمد بن اسماعیل البندقی از فضل بن شاذان از ابن ابی‌عمیر از معاویه بن عمار
که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن کالصحیح.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «الْحَجُّ أشْهُرٌ مَعْلوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فیهِنَّ الْحَجَ» فرمودند: «واجب، تلبیه، اشعار و تقلید است، پس هر کدام را انجام دهد، حج را واجب کرده است و حج واجب نمی‌شود مگر در این ماه‌هایی که الله عز و جل فرموده است: «الْحَجُّ أشْهُرٌ مَعْلوماتٌ» و آن شوال و ذی‌القعده و ذی‌الحجه است.»