حدیث ۹۶۸
(۹۶۸) التهذیب (ج ۵، ح ۹۸): وَ عَنْهُ عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ بْنِ أبی‌نَجْرانَ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ حَریزٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام: «قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فی کِتابِهِ: «ذلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أهْلُهُ حاضِری الْمَسْجِدِ الْحَرامِ». قالَ: «یَعْنی أهْلَ مَکَّةَ لَیْسَ عَلَیْهِمْ مُتْعَةٌ. کُلُّ مَنْ کانَ أهْلُهُ دونَ ثَمانیَةٍ وَ أرْبَعینَ میلاً، ذاتَ عِرْقٍ وَ عُسْفانَ کَما یَدورُ حَوْلَ مَکَّةَ، فَهُوَ مِمَّنْ دَخَلَ فی هَذِهِ الْآیَةِ وَ کُلُّ مَنْ کانَ أهْلُهُ وَراءَ ذَلِکَ فَعَلَیْهِ الْمُتْعَةُ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به موسی بن قاسم البجلی بر می‌گردد، لذا شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به موسی بن قاسم البجلی که معتبر درجه یک است، از عبدالرحمن بن ابی‌نجران از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
زراره (بن اعین) روایت کرد: «به ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام عرض کردم: «کلام الله عز و جل در کتابش: «ذلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أهْلُهُ حاضِری الْمَسْجِدِ الْحَرامِ»». فرمودند: «اهل مکه برایشان تمتع نیست. هر که خانواده‌اش کم‌تر از چهل و هشت میل باشد، ذات عرق و عسفان که اطراف مکه هستند، پس آن از کسانی هستند که داخل در این آیه هستند و هر که خانواده‌اش ورای آن باشد، پس بر او تمتع است»».
