حدیث ۹۶۴
(۹۶۴) الکافی (ح ۷۰۴۹): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ عَلیِّ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ: «لِأهْلِ مَکَّةَ مُتْعَةٌ؟» قالَ: «لا! وَ لا لِأهْلِ بُسْتانَ وَ لا لِأهْلِ ذاتِ عِرْقٍ وَ لا لِأهْلِ عُسْفانَ وَ نَحْوِها.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از علی بن ابی‌حمزه البطائنی از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که علی بن ابی‌حمزه ازثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور.
ابوبصیر از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «عرض کردم: «برای اهل مکه تمتع است؟» فرمودند: «خیر! و نه برای اهل بستان و نه برای اهل ذات عرق و نه برای اهل عسفان و مانند آن»».
