حدیث ۹۳۴

(۹۳۴) الکافی (ح ۶۲۱۳): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ سَهْلِ بْنِ زیادٍ عَنِ ابْنِ مَحْبوبٍ عَنْ یونُسَ بْنِ یَعْقوبَ عَنْ حَمّادِ بْنِ واقِدٍ اللَّحّامِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «لَوْ أنَّ رَجُلاً أنْفَقَ ما فی یَدَیْهِ فی سَبیلٍ مِنْ سَبیلِ اللهِ، ما کانَ أحْسَنَ وَ لا وُفِّقَ. أ لَیْسَ یَقولُ اللهُ تَعالَی: «وَ لا تُلْقوا بِأیْدیکُمْ إلَی التَّهْلُکَةِ وَ أحْسِنوا إنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ»، یَعْنی الْمُقْتَصِدینَ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
۱. از عدة من اصحابنا از احمد بن محمد که یا ابن عیسی الاشعری است یا ابن خالد البرقی از حسن بن محبوب از یونس بن یعقوب از حماد بن واقد
۲. از عدة من اصحابنا از سهل بن زیاد از حسن بن محبوب از یونس بن یعقوب از حماد بن واقد
که طریق دوم، به واسطه سهل بن زیاد معتبر نیست، اما در طریق اول، حماد بن واقد از ثقات درجه دو است و احمد بن محمد، چه ابن عیسی الاشعری باشد و چه ابن خالد، در این‌جا مشکلی ایجاد نمی‌کند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «اگر که فردی آن چه در اختیار دارد در راهی از راه‌های الله انفاق کند، نیکو نباشد و توفیقی نیافته است. آیا الله تعالی نیست که می‌فرماید: «وَ لا تُلْقوا بِأیْدیکُمْ إلَی التَّهْلُکَةِ وَ أحْسِنوا إنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ»، یعنی میانه‌روها».