حدیث 8586
(8586) معانی الأخبار (ص 138): حَدَّثَنا أبی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ الْوَلیدِ رضیاللهعنهما قالا حَدَّثَنا عَبْدُاللهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْیَریُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أبیالْخَطّابِ قالَ حَدَّثَنا النَّضْرُ بْنُ شُعَیْبٍ عَنْ عَبْدِالْغَفّارِ الْجازیِّ عَنْ أبیعَبْدِاللهِ علیهالسلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً» قالَ: «الرِّجْسُ، هُوَ الشَّکُّ.»
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش و محمد بن حسن بن احمد بن ولید از عبدالله بن جعفر الحمیری از محمد بن حسین بن ابیالخطاب از نضر بن شعیب از عبدالغفار بن حبیب الجازی که نضر بن شعیب از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
عبدالغفار الحجازی از ابوعبدالله (امام صادق) علیهالسلام درباره کلام الله عز و جل: «إنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً» (روایت کرد که) فرمودند: «الرجس، همان شک است.»