حدیث 8579
(8579) تأویل الآیات (ص 446): قالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبّاسِ رحمه‌الله حَدَّثَنا الْحُسَیْنُ بْنُ أحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ یونُسَ عَنْ کَرّامٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قالَ لی: «أ تَدْری ما الْفاحِشَةُ الْمُبَیِّنَةُ؟» قُلْتُ: «لا!» قالَ: «قِتالُ أمیرِالْمؤْمِنینَ علیه‌السلام، یَعْنی أهْلَ الْجَمَلِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، غیر معتبر است.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
سید شرف‌الدین الاسترآبادی این حدیث را از کتاب محمد بن عباس بن ماهیار از حسین بن احمد بن عبدالله المالکی از محمد بن عیسی بن عبید از یونس بن عبدالرحمن از کرام، عبدالکریم بن عمرو الخثعمی از محمد بن مسلم که حسین بن احمد المالکی از ثقات درجه دو و ابن عبید و عبدالکریم بن عمرو، از ثقات مشروطی هستند که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کنند و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
البته همه این‌ها در صورتی است که صاحب کتاب تأویل الآیات را نَه تنها مجهول ندانسته، بلکه ثقه بدانیم و در ضمن معلوم شود که طریق ایشان به کتاب محمد بن عباس بن ماهیار معتبر است که حداقل طریق سید شرف‌الدین به تفسیر محمد بن عباس بن ماهیار معلوم نیست و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام بر مبنای حقیر معتبر نیست. لطفا به توضیحات ذیل حدیث شماره 9944 مراجعه بفرمایید.
محمد بن مسلم از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «به من فرمودند: «آیا می‌دانی که فاحشه مبینه چیست؟» عرض کردم: «خیر!» فرمودند: «جنگ با امیر مؤمنان علیه‌السلام، یعنی اهل جمل.»»