حدیث ۸۵۳۱

(۸۵۳۱ و ۸۵۳۲) التهذیب (ج ۹،‌ح ۱۱۵۹ و ۱۴۱۶): عَلیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ فَضّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَیْدِاللهِ الْحَلَبیِّ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ سِنانٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «اخْتَلَفَ أمیرُالْمؤْمِنینَ علیه‌السلام وَ عُثْمانُ بْنُ عَفّانَ فی الرَّجُلِ یَموتُ وَ لَیْسَ لَهُ عَصَبَةٌ یَرِثونَهُ وَ لَهُ ذو قَرابَةٍ لا یَرِثونَ. فَقالَ عَلیٌّ علیه‌السلام: «میراثُهُ لَهُمْ. یَقولُ اللهُ تَعالَی: «وَ أولوا الْأرْحامِ بَعْضُهُمْ أوْلی بِبَعْضٍ»» وَ کانَ عُثْمانُ یَقولُ: «یُجْعَلُ فی بَیْتِ مالِ الْمُسْلِمینَ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن حسن بن فضال که معتبر درجه یک است، محمد بن عبیدالله الحلبی از عبدالله بن سنان که محمد بن عبیدالله الحلبی از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
ایشان شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از نضر بن سوید از عبدالله بن سنان نیز روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق (طریق اول). صحیح (طریق دوم).

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «اختلاف کردند امیر مؤمنان علیه‌السلام و عثمان بن عفان درباره فردی که می‌میرد و نیست برایش خویشان پدری که از او ارث ببرند، در حالی که برایش خویشاوندانی است که ارث نمی‌برند. پس علی علیه‌السلام فرمود: «میراث او برای آن‌ها است. الله تعالی می‌فرماید: «وَ أولوا الْأرْحامِ بَعْضُهُمْ أوْلی بِبَعْضٍ».» و عثمان می‌گفت: «قرار داده می‌شود در بیت المال مسلمین.»»